Çıplak gözle izlediğim en potansiyelli milli takım, şansın da yardımı ile, fransa’ya gidiyor. Burada bahsettiğim, 5 sene önceki belçika’nın baldırı çıplak, çoluk çombalak, witsel’li, hazard’lı, fellaini’li gibi bir potansiyel değil belki. Ama “altın jenerasyon” deniliyorsa, burada üstüne yapı kurulacak bir altın jenerasyon temeli var. Oynanan oyun ister futbol, ister basketbol olsun, sahada yapılabilecekler ve başarı…
91 yıldır yenemediğimiz Letonya’yı yine yenemedik. İşte benim kendime ait küçücük yorumlarım. 1- Volkan Babacan milli takım kalecisi olmamalı. Gereksiz bir heyecan var üzerinde belli ki bu formayı taşıyamıyor. 2- Fatih Terim tamam eyvallah Türkiye’de futbolun patronuymuş bırakın öyle kalsın artık Teknik Direktörlük yapmasın. Giysin takımını nasıl futbolcu yetiştiririz diye düşünsün. Genç oyuncuları eğiten antrenörlerimize…
Güney Afrika futbol camiası komple bir rezalete imza atmışlar. Hemde muhtemelen ülkedeki herkes. Gol averajına güvenerek maçı 0-0 bitirip başlamışlar 2012 Africa Uluslar Kupası’na katılmalarını kutlamaya. Daha neler neler, yayıncı kuruluş, teknik direktör, federasyon başkanı ve oyuncular hepsi rezalete eşlik etmişler. Halbuki eşit puan durumunda ilk 3 takımla yapılan maçlar arası averaj hesabı üst sıradaki…
Maçın başındaki pozisyonlar gol olsaydı falan denilebilir ama adamlar koşmadan yendi bizi. Özellikle ilk yarı hiç birşey yapmadılar, pas antrenmanı şeklinde geçti. Arada büyük kalite ve fizik kondisyon farkı var. Kadromuza bir gözatarsak. Torpilliler : Hakan Balta, Hamit Altıntop, Gökhan Zan Eyyamlılar : Aurelio, Colin Kazım Kazık çakanlar : Servet Çetin, Emre Belözoğlu, Selçuk Şahin…
